G'Day!

Sinds de laatste keer dat ik schreef, een week geleden, ben ik al weer zo'n 1283 km naar het noorden opgeschoven. Vanuit Byron Bay dat een eigen wereldje op zich is, ging de reis verder naar Noosa (zo'n 8 uur in de bus). Noosa is een klein plaatsje aan de Australische oostkust met een mooi surfstrand. Het ligt ook vlakbij de Everglades (nee, niet die in Florida, maar het is wel ongeveer hetzelfde minus de krokodillen). Van Noosa zelf heb ik niet veel gezien omdat op zondag cycloon Ita overkwam die zo'n enorme hoeveelheid regen met zich meebracht dat Noosa het nationale nieuws haalde. Niet echt weer om naar het strand te gaan dus :-P,

Het was wel nog even spannend hoe met de rest van de reis zou gaan, omdat Greyhound alle bussen naar het noorden cancelde. Gelukkig woei die cycloon gezellig terug naar de oceaan en konden alle opgeluchte backpackers hun reis weer voortzetten. Want er zijn nogal wat backpackers hier! Ze komen van over de hele wereld. Waar eerst de meerderheid uit Duitsers bestond, kom ik nu steeds meer Engelsen tegen. Je nationaliteit maakt hier trouwens ook helemaal niet zo veel uit, grote groepen bestaande uit verschillende nationaliteiten gaan gezellig samen uit, en het is dan ook een gezellige boel!

Gelukkig ging de tocht naar de Everglades om maandag gewoon door en hoewel het bewolkt was, viel het met de regen wel mee. Per boot vertrokken we vanuit Noosa via de rivier en verschillende meren naar de Everglades. In de Everglades zelf was het water harstikke zwart. Er wonen ontzettend veel vogelsoorten in de Everglades waaronder ook reigers en zeearenden. Na de BBQ-lunch gooiden we stukjes brood in het water waar vervolgens schildpadden, een aal en catfish (meervallen?) op af kwamen.

Op dinsdag was het vervolgens al weer tijd om verder te gaan en zat ik dus de hele dag (van half 10 's morgens tot half 7 's avonds in de bus. Gelukkig zijn de moderne Greyhoundbussen tegenwoordig allemaal uitgerust met WiFi! Om half 7 's avonds kwamen we dus aan in 1770 (rare naam voor een plaatsje, maar dat komt dus omdat James Cook er in 1770 aan land kwam voor eten en vers water en het de tweede plaats was waar hij aan land kwam).

Gisteren was het weer eens tijd voor wat nieuws: scooterrijden!. Deze 3 uur durende tocht staat in de top 5 van de Lonely Planets must-do's in Australie. Zelf zou ik er natuurlijk nooit opgekomen zijn, maar de reisagent had het me aangeraden en het was ook niet heel duur dus waarom ook niet? Scooter Roo is zeker weten een van de leukste dingen die ik tot nu toe gedaan heb. Nadat we bij het hostel op waren gepikt, gingen we naar het terrein van Scooter Roo waar we allemaal voorzien werden van een leren jack en een helm. Ook stonden er een aantal bakken klaar met water, sponzen en neptatoeages! Nadat we ons en elkaar rijkelijk voorzien hadden van tatoeages, werd het tijd om op de scooter te stappen. Inmiddels was ik toch wel een beetje zenuwachtig, maar na een paar rondjes had ik het kunstje onder de knie (dankzij het vele fietsen in Nederland natuurlijk, want daardoor blijf je een stuk gemakkelijker in balans en weet je hoe je met je hele lichaam sturen moet). De Amerikanen bakten er in ieder geval niet veel van... Nadat ze zeker wisten dat we veilig de weg op konden, gingen we toeren. Ik zat ongeveer in het midden van een hele sliert van scooters. Met de scooters gingen we op zoek naar kangaroes die we ook vonden. De scooters hadden een maximale snelheid van 80 km/h die we ook wel haalden (na een tijdje had ik de smaak goed te pakken, lekker hard en PLAT door de bocht :-P). Gelukkig is het verkeer hier in Australie wel vrij rustig. Na een tijdje rond gereden te hebben, reden we naar de haven om naar de zonsondergang te kijken en daarna was het helaas al weer tijd om terug te gaan. De zon gaat hier even voor zessen al onder en kort daarna is het dan ook echt donker. Dinsdag was er trouwens een maansverduistering. De aarde schoof tussen de zon en de maan terwijl die laatste vol of in ieder geval bijna vol was, zodat de schaduw van de aarde op de maan te zien was. Dat was heel mooi om te zien en het is blijkbaar ook vrij zeldzaam (en ik heb het gezien!).

Na Scooter Roo was het alweer tijd om verder te gaan en om 9 uur vertrok ik met de Greyhound bus om om 7 uur 's morgens compleet gaar in Airlie Beach aan te komen, want erg comfortabel is zo'n bus toch niet. Gelukkig kon ik wel meteen in mijn hostel terecht zodat ik me meteen lekker op kon frissen (voelde me meteen weer helemaal MENS). Airlie Beach is een leuk klein kustplaatsje in het noorden van Queensland. Van hieruit worden boottochten naar de Whitsunday eilanden en het Great Barrier Reef georganiseerd. Op een van die Whitsunday eilanden ligt Whitehaven Beach, het mooiste strand van Australie (en dat wil wat zeggen). Morgen vertrek ook ik met zo'n boot voor drie dagen naar de eilanden en het Great Barrier Reef om te gaan snorkelen, kayakken, zonnen en zeilen. Vandaag heb ik de laatste voorbereidingen getroffen en ik heb er echt enorm veel zin in! Ik hoop dat het weer blijft zoals het nu is, heerlijk zonnig en ook behoorlijk warm. Die cycloon heeft even gedreigd alles in het water te doen vallen, wat andere backpackers ook wel overkomen is, maar de weersvoorspellingen zien er nu goed uit, dus laten we hopen dat ze ook uitkomen :-).

De tijd vliegt trouwens ook echt om, nog maar een maand en dan is het back to reality! Aan de andere kant heb ik ondertussen al weer zo veel gezien dat ik niet kan geloven dat ik nog maar 2 weken geleden terugkwam in Australie!

Vrolijke Pasen allemaal!

Groetjes Laurie